środa, 6 kwietnia 2011
norfolk
| nazwa rasy | norfolk terrier |
| nazwa oficjalna | Norfolk Terrier |
| kraj pochodzenia | Wielka Brytania |
whippet
| nazwa rasy | whippet |
| nazwa oficjalna | Whippet |
| kraj pochodzenia | Wielka Brytania |
| rok dodania wzorca | 1987 |
| numer fci | 162 |
York
| nazwa rasy | york |
| nazwa oficjalna | Yorkshire Terrier |
| kraj pochodzenia | Wielka Brytania |
Wygląd rasy Yorkshire Terrier
Yorki to psy niewielkich rozmiarów, o wadze nie większej niż 3,5 kg i wysokości do 24 cm. Jorki zamiast sierści mają włosy, dzięki czemu nie linieją tak bardzo jak inne psy, są dzięki temu odpowiednimi psami dla osób, które na sierść są uczulone. Niestety, długie, czasami sięgające aż do ziemi włosy wymagają pielęgnacji, często powstają w nich kołtunki i wkręcają się w nie patyczki i nasiona roślin, a w zimie na łapach pojawiają się grudki śniegu.
Zachowanie yorków
Yorki mają wesołe usposobienie, mimo niewielkich rozmiarów potrzebują dużo ruchu. Najchętniej bawiłyby się cały czas na dworze. Są bardzo czujne i odważne, często złośliwe i nieposłuszne.
Amerykański pit bull terier
| nazwa rasy | amerykański pit bull terrier |
| kraj pochodzenia | USA |
W XIX wieku popularne były walki psów, w których Pit Bull Terrier sprawdzał się znakomicie. Jest wytrzymały, waleczny, niestety może być agresywny, dlatego od 1998 roku uznawany jest jako rasa niebezpieczna.
ratlerek
Pinczer miniaturowy (nazywany także Ratlerek), to popularna rasa psów, coraz częściej kupowanych jako „maskotki” głównie ze względu na swoje charakterystyczne niewielkie rozmiary. W rzeczywistości, ratlerki to bardzo energiczne i żywiołowe psy, lubiące towarzystwo ludzi i innych zwierząt. Są to zwierzęta ciekawe świata i otoczenia, bardzo lubią podróżować ze swoim właścicielem, źle znoszą samotność, stąd niezwykle istotnym w hodowli tej rasy staje się zapewnienie psu dużej ilości ruchu. Pinczery miniaturowe są czujne, bystre i odważne dlatego, pomimo małych wymiarów ciała sprawują się doskonale jako psy pilnujące.
Wygląd rasy Pinczer miniaturowy
Ratlerki to psy niewielkich rozmiarów, o wadze w granicach 3,5-6 kg i wysokości w granicach 25-30 cm. Są to psy dobrze zbudowane, muskularne, pomimo małych gabarytów przywodzące na myśl dobermana. Sierść ratlerków jest krótka, gęsta i lśniąca, nie wymagająca strzyżenia i czasochłonnej pielęgnacji, umaszczenie jednobarwne: czarne podpalane, lub rude w różnych odcieniach. Uszy spiczaste, stojące lub złamane, w kształcie litery „V”.
Zachowanie ratlerków
Ratlerki to towarzyskie i żywiołowe psy niezwykle przywiązujące się do swojego właściciela. Zazwyczaj są nieufne w stosunku do obcych. Świetnie wyczuwają nastrój właściciela i dzięki swojemu żywiołowemu temperamentowi , często stanowią pocieszenie w trudnych sytuacjach. Nie można im jednak pozwolić na zbyt wiele i należy trzymać dyscyplinę psa, gdyż ratlerki mogą przejmować kontrolę nad swoim panem, narzucając mu swoją wolę.
Wygląd rasy Pinczer miniaturowy
Ratlerki to psy niewielkich rozmiarów, o wadze w granicach 3,5-6 kg i wysokości w granicach 25-30 cm. Są to psy dobrze zbudowane, muskularne, pomimo małych gabarytów przywodzące na myśl dobermana. Sierść ratlerków jest krótka, gęsta i lśniąca, nie wymagająca strzyżenia i czasochłonnej pielęgnacji, umaszczenie jednobarwne: czarne podpalane, lub rude w różnych odcieniach. Uszy spiczaste, stojące lub złamane, w kształcie litery „V”.
Zachowanie ratlerków
Ratlerki to towarzyskie i żywiołowe psy niezwykle przywiązujące się do swojego właściciela. Zazwyczaj są nieufne w stosunku do obcych. Świetnie wyczuwają nastrój właściciela i dzięki swojemu żywiołowemu temperamentowi , często stanowią pocieszenie w trudnych sytuacjach. Nie można im jednak pozwolić na zbyt wiele i należy trzymać dyscyplinę psa, gdyż ratlerki mogą przejmować kontrolę nad swoim panem, narzucając mu swoją wolę.
takie krótkie wiadomości na temat
| nazwa rasy | ratlerek |
| nazwa oficjalna | Zwergpinscher |
| kraj pochodzenia | Niemcy |
wtorek, 5 kwietnia 2011
Długi post
Jak wybrać psa dla siebie? Na co zwrócić uwagę. Czy wybrać szczeniaka czy psa dorosłego? Gdzie go kupić? Zapraszam do przeczytania artykułu, który będzie pomocny w dokonaniu wyboru.
Decydując się na psa dokonujemy wyboru na kilka - kilkanaście lat. Dlatego warto dobrze ten wybór przemyśleć. Jaki pies będzie najlepszy dla całej rodziny?
Przede wszystkim zadaj sobie pytanie: po co Ci pies? Czy masz zacięcie do psich sportów, ambicje wystawowe, hodowlane, czy potrzebujesz zwykłego niekłopotliwego towarzysza codziennego życia? Czy miałeś już wcześniej psa. Jakie masz doświadczenie?
Ile czasu dziennie możesz poświęcić psu? (spacery, pielęgnacja). Jak długo będzie musiał zostawać sam?
Jak duże masz mieszkanie? Czy mieszkasz w bloku, w domu w mieście, na wsi? Jakie masz możliwości finansowe? Czy w Twojej rodzinie są małe dzieci? Jeśli tak – czy będziesz w stanie zawsze nadzorować kontakty dzieci i psa?
Jeśli odpowiedziałeś na te pytania to łatwiej będzie Ci dokonać wyboru.
Trzymanie w bloku owczarka podhalańskiego będzie dla niego bardzo frustrujące, podobnie jak zmuszanie mopsa do biegania przy rowerze.
Jeśli nie lubisz wyjmować sierści ze swoich kanapek – wybierz psa, który mało linieje. Gdy pies będzie musiał długo zostawać sam pomyśl o rasie, która lepiej znosi rozłąkę niż np. owczarek niemiecki. Mając ograniczone środki finansowe nie wybieraj wielkiego doga niemieckiego. Utrzymanie dużego psa jest znacznie bardziej kosztowne niż małego.
Dla każdego psa ważna jest możliwość ruchu i poznawania otoczenia. Jeśli jesteś zapalonym biegaczem, lubisz długie wycieczki piesze i rowerowe, aktywny wypoczynek – możesz wybrać psa, który będzie Ci towarzyszyć bez większego wysiłku. Generalnie retrievery i pinczery należą do takich psów, podobnie jak psy ras pierwotnych (np. syberiany, malamuty). Jeśli natomiast masz mało czasu na spacery – nie powinieneś wybierać psa, który wymaga dużej ilości ruchu. Malamut czy doberman trzymany w kawalerce w bloku i wychodzący na krótki spacer będzie się frustrować i może niszczyć mieszkanie.
Mity i rzeczywistość
Najczęściej powtarzanym mitem jest klasyfikacja ras i typów psów jako „dobrych dla dziecka”. Tymczasem nie istnieje żadna rasa, która jest sama z siebie predysponowana do opiekowania się dziećmi. Jeśli myślisz o psie jako o zabawce dla Twojej córki lub syna – kup pluszaka. Pies jest żywą istotą. Co więcej jest drapieżnikiem.
Niezależnie od tego do jakiej rasy należy – będzie po psiemu porozumiewać się z otoczeniem a sprowokowany może ugryźć. Umiejętności społeczne psa zależą od wrodzonych cech i od wychowania. Co prawda dobór hodowlany psów konkretnych ras jest prowadzony pod kątem określonych cech, ale cechy te nie występują u każdego psa w takim samym stopniu. Dlatego zdarzają się np. łagodne dobermany i agresywne labradory.
Innym mitem jest przekonanie, że psy bywają złośliwe, wiedzą dobrze, że coś źle zrobiły i wykazują skruchę. Prawda jest taka, że pies uczy się na podstawie konsekwencji swojego zachowania. To, co przynosi mu korzyść będzie robić częściej. To, co człowiek odbiera jako „skruchę psa” jest tak naprawdę próbą uspokojenie właściciela, który na widok np. pogryzionej kanapy wpada w złość.
Niektóre psy wymagają szczególnej pielęgnacji. Czesanie psa, trymowanie, strzyżenie, dbanie o jego skórę, kąpanie, przycinanie pazurów – to wszystko są czynności pochłaniające czas i wymagające staranności. Powinieneś zarezerwować sobie na to czas przynajmniej raz w tygodniu, a w przypadku psów długowłosych – częściej.
Jako opiekun psa będziesz musiał zaplanować swój urlop uwzględniając swojego czworonożnego przyjaciela. Czy w przypadku wyjazdu będziesz go miał z kim zostawić? Czy będziesz go mógł ze sobą zabierać? Żaden pies nie lubi rozłąki ze swoim przewodnikiem. Jeśli będzie to konieczne – musisz od początku do tego go przyzwyczajać.
Rasowy czy nierasowy?
Kundelki bywają wspaniałymi towarzyszami życia. Jednak nie znając pochodzenia psa niewiele możemy powiedzieć o jego wrodzonych predyspozycjach, podobnie jak kupując psa „w typie” danej rasy. Najgorszym pomysłem jest kupowanie psa na giełdzie lub w sklepie. Często te psy pochodzą z pseudohodowli, bywają chore, niezaszczepione, zarobaczone. Sprzedający je często rozmnażają psy tylko dla zysku nie dbając o właściwą opiekę nad szczenięciem, o odpowiednią socjalizację i wychowanie.
Nieprawdziwe są mity, jakoby rodowody wydawano tylko kilkorgu pierwszym szczeniakom z miotu, a pozostałym – nie. Każdy rasowy szczeniak pochodzący z hodowli ma metrykę na podstawie której Związek Kynologiczny wystawia rodowód.
Jeśli więc kupujesz psa – kup go od hodowcy. W Internecie istnieje wiele grup dyskusyjnych i forów miłośników i właścicieli psów różnych ras. Skorzystaj z ich doświadczenia i rekomendacji. Wybierz hodowlę, która cieszy się zaufaniem. Kupno psa to inwestycja na kilkanaście lat! Warto więc dobrze ją zaplanować.
Nie kupuj psa kierując się tylko odruchem lub chwilowym kaprysem. Maleńka słodka kuleczka z czasem może wyrosnąć na 50-kilogramowego olbrzyma.
W jednym miocie szczeniaków mogą być zarówno psy bardzo aktywne i niezależne, jak i spokojne a nawet lękliwe. Wybierając szczeniaka dobrze jest poprosić o pomoc doświadczonego trenera lub behawiorystę, który przeprowadzi testy psychiczne szczeniąt (np. test PAT) i pomoże Ci wybrać psa, który najlepiej będzie odpowiadał Twoim potrzebom i oczekiwaniom.
Szczeniak czy dorosły pies?
Decydując się na szczeniaka bierzesz na siebie obowiązek jego wychowania. Musisz liczyć się z tym, że maluch będzie się załatwiał w mieszkaniu, będzie gryzł meble i ręce, będzie wymagał szczególnego nadzoru i troskliwej opieki. Zaletą posiadania szczeniaka jest możliwość wpływania na jego wychowanie i kształtowania go od samego początku tak, jak sobie tego życzysz. Czasami, np. dla starszych osób, opieka nad szczeniakiem może być zbyt uciążliwa, dlatego lepiej jest niekiedy rozważyć wzięcie dorosłego psa np. ze schroniska.
Adoptując psa ze schroniska staraj się wybrać takiego, który nie jest tam zbyt długo. Psy przebywając długo w schronisku uczą się wielu niepożądanych zachowań, mogących sprawiać kłopoty zwłaszcza mniej doświadczonym właścicielom. Porozmawiaj z opiekunami psów w schronisku. Opisz, jakiego psa potrzebujesz i poproś ich o poradę. Opiekunowie znają dobrze te psy i będą umieli Ci pomóc w wyborze. Dorosły pies ma już ukształtowany charakter. Co prawda nie będzie on uczył się tak szybko jak szczeniak, ale psy mają wielkie zdolności adaptacyjne i jeśli będziesz mądrym i odpowiedzialnym opiekunem – pies Ci zaufa i będzie Twoim najlepszym przyjacielem.
Decydując się na psa dokonujemy wyboru na kilka - kilkanaście lat. Dlatego warto dobrze ten wybór przemyśleć. Jaki pies będzie najlepszy dla całej rodziny?
Przede wszystkim zadaj sobie pytanie: po co Ci pies? Czy masz zacięcie do psich sportów, ambicje wystawowe, hodowlane, czy potrzebujesz zwykłego niekłopotliwego towarzysza codziennego życia? Czy miałeś już wcześniej psa. Jakie masz doświadczenie?
Ile czasu dziennie możesz poświęcić psu? (spacery, pielęgnacja). Jak długo będzie musiał zostawać sam?
Jak duże masz mieszkanie? Czy mieszkasz w bloku, w domu w mieście, na wsi? Jakie masz możliwości finansowe? Czy w Twojej rodzinie są małe dzieci? Jeśli tak – czy będziesz w stanie zawsze nadzorować kontakty dzieci i psa?
Jeśli odpowiedziałeś na te pytania to łatwiej będzie Ci dokonać wyboru.
Trzymanie w bloku owczarka podhalańskiego będzie dla niego bardzo frustrujące, podobnie jak zmuszanie mopsa do biegania przy rowerze.
Jeśli nie lubisz wyjmować sierści ze swoich kanapek – wybierz psa, który mało linieje. Gdy pies będzie musiał długo zostawać sam pomyśl o rasie, która lepiej znosi rozłąkę niż np. owczarek niemiecki. Mając ograniczone środki finansowe nie wybieraj wielkiego doga niemieckiego. Utrzymanie dużego psa jest znacznie bardziej kosztowne niż małego.
Dla każdego psa ważna jest możliwość ruchu i poznawania otoczenia. Jeśli jesteś zapalonym biegaczem, lubisz długie wycieczki piesze i rowerowe, aktywny wypoczynek – możesz wybrać psa, który będzie Ci towarzyszyć bez większego wysiłku. Generalnie retrievery i pinczery należą do takich psów, podobnie jak psy ras pierwotnych (np. syberiany, malamuty). Jeśli natomiast masz mało czasu na spacery – nie powinieneś wybierać psa, który wymaga dużej ilości ruchu. Malamut czy doberman trzymany w kawalerce w bloku i wychodzący na krótki spacer będzie się frustrować i może niszczyć mieszkanie.
Mity i rzeczywistość
Najczęściej powtarzanym mitem jest klasyfikacja ras i typów psów jako „dobrych dla dziecka”. Tymczasem nie istnieje żadna rasa, która jest sama z siebie predysponowana do opiekowania się dziećmi. Jeśli myślisz o psie jako o zabawce dla Twojej córki lub syna – kup pluszaka. Pies jest żywą istotą. Co więcej jest drapieżnikiem.
Niezależnie od tego do jakiej rasy należy – będzie po psiemu porozumiewać się z otoczeniem a sprowokowany może ugryźć. Umiejętności społeczne psa zależą od wrodzonych cech i od wychowania. Co prawda dobór hodowlany psów konkretnych ras jest prowadzony pod kątem określonych cech, ale cechy te nie występują u każdego psa w takim samym stopniu. Dlatego zdarzają się np. łagodne dobermany i agresywne labradory.
Innym mitem jest przekonanie, że psy bywają złośliwe, wiedzą dobrze, że coś źle zrobiły i wykazują skruchę. Prawda jest taka, że pies uczy się na podstawie konsekwencji swojego zachowania. To, co przynosi mu korzyść będzie robić częściej. To, co człowiek odbiera jako „skruchę psa” jest tak naprawdę próbą uspokojenie właściciela, który na widok np. pogryzionej kanapy wpada w złość.
Niektóre psy wymagają szczególnej pielęgnacji. Czesanie psa, trymowanie, strzyżenie, dbanie o jego skórę, kąpanie, przycinanie pazurów – to wszystko są czynności pochłaniające czas i wymagające staranności. Powinieneś zarezerwować sobie na to czas przynajmniej raz w tygodniu, a w przypadku psów długowłosych – częściej.
Jako opiekun psa będziesz musiał zaplanować swój urlop uwzględniając swojego czworonożnego przyjaciela. Czy w przypadku wyjazdu będziesz go miał z kim zostawić? Czy będziesz go mógł ze sobą zabierać? Żaden pies nie lubi rozłąki ze swoim przewodnikiem. Jeśli będzie to konieczne – musisz od początku do tego go przyzwyczajać.
Rasowy czy nierasowy?
Kundelki bywają wspaniałymi towarzyszami życia. Jednak nie znając pochodzenia psa niewiele możemy powiedzieć o jego wrodzonych predyspozycjach, podobnie jak kupując psa „w typie” danej rasy. Najgorszym pomysłem jest kupowanie psa na giełdzie lub w sklepie. Często te psy pochodzą z pseudohodowli, bywają chore, niezaszczepione, zarobaczone. Sprzedający je często rozmnażają psy tylko dla zysku nie dbając o właściwą opiekę nad szczenięciem, o odpowiednią socjalizację i wychowanie.
Nieprawdziwe są mity, jakoby rodowody wydawano tylko kilkorgu pierwszym szczeniakom z miotu, a pozostałym – nie. Każdy rasowy szczeniak pochodzący z hodowli ma metrykę na podstawie której Związek Kynologiczny wystawia rodowód.
Jeśli więc kupujesz psa – kup go od hodowcy. W Internecie istnieje wiele grup dyskusyjnych i forów miłośników i właścicieli psów różnych ras. Skorzystaj z ich doświadczenia i rekomendacji. Wybierz hodowlę, która cieszy się zaufaniem. Kupno psa to inwestycja na kilkanaście lat! Warto więc dobrze ją zaplanować.
Nie kupuj psa kierując się tylko odruchem lub chwilowym kaprysem. Maleńka słodka kuleczka z czasem może wyrosnąć na 50-kilogramowego olbrzyma.
W jednym miocie szczeniaków mogą być zarówno psy bardzo aktywne i niezależne, jak i spokojne a nawet lękliwe. Wybierając szczeniaka dobrze jest poprosić o pomoc doświadczonego trenera lub behawiorystę, który przeprowadzi testy psychiczne szczeniąt (np. test PAT) i pomoże Ci wybrać psa, który najlepiej będzie odpowiadał Twoim potrzebom i oczekiwaniom.
Szczeniak czy dorosły pies?
Decydując się na szczeniaka bierzesz na siebie obowiązek jego wychowania. Musisz liczyć się z tym, że maluch będzie się załatwiał w mieszkaniu, będzie gryzł meble i ręce, będzie wymagał szczególnego nadzoru i troskliwej opieki. Zaletą posiadania szczeniaka jest możliwość wpływania na jego wychowanie i kształtowania go od samego początku tak, jak sobie tego życzysz. Czasami, np. dla starszych osób, opieka nad szczeniakiem może być zbyt uciążliwa, dlatego lepiej jest niekiedy rozważyć wzięcie dorosłego psa np. ze schroniska.
Adoptując psa ze schroniska staraj się wybrać takiego, który nie jest tam zbyt długo. Psy przebywając długo w schronisku uczą się wielu niepożądanych zachowań, mogących sprawiać kłopoty zwłaszcza mniej doświadczonym właścicielom. Porozmawiaj z opiekunami psów w schronisku. Opisz, jakiego psa potrzebujesz i poproś ich o poradę. Opiekunowie znają dobrze te psy i będą umieli Ci pomóc w wyborze. Dorosły pies ma już ukształtowany charakter. Co prawda nie będzie on uczył się tak szybko jak szczeniak, ale psy mają wielkie zdolności adaptacyjne i jeśli będziesz mądrym i odpowiedzialnym opiekunem – pies Ci zaufa i będzie Twoim najlepszym przyjacielem.
Subskrybuj:
Posty (Atom)